À plein temps (2021)

RooS'un film zevkine güvenerekten(daha önceki blue jean'i de sevmiştim) hemen izledim. Ama film gerçek bir drama ve sizi gerçekten yıkıyor mental olarak. Film 2 çocuk annesi Julie'nin acımasız şehir hayatında resmen yutularak öğütülmesini anlatıyor diye özetleyebiliriz ve hepimizin hayatında illa ki yaşadığı kırılma anlarından birini görüyoruz.

Bir kere bu film sırf başrol kadın oyuncu laura calamy'nin performansı için bile izlenir, kadın her yaşadığı duygusal çöküntüyü o kadar güzel yüzüne mimiklerine yansıtmış ki ben de sayesinde yaşamış kadar oldum,zaten filmin senaryosu çok hayattan abartısız herkesin başına gelebileceği şeyler de olunca daha da insanın içine işleyen empati yaptıran bir yapıt ortaya çıkmış.

Ayrıca filmdeki anneye bayıldım keşke benim(ve bazı şansız insanların) de annem böyle olsaydı dedirtti, kadın hayatını tamamen çocuklarına adamış kendini unutmuş gitmiş, ve en ufak olayda benimkiler gibi bela okumayıp bağırıp çağırmayıp ilgilenmesi de bunları yaşamış biri olarak beni daha da etkiledi. En kötü hissettiği anda bile(ki bu yaşadıklarını çoğu insan kaldıramıyor) çocuklarına iyi davranmaya çalışan,onları istediği yere belki de cebindeki son parasıyla götüren anne,çocuğa bir şey olduğunda bağırıp azarlamak yerine paniklemeyip gereğini psikolojisini bozmadan yapan bir anne gerçekten her şeyi hak eden bir insan.



puanım 8 bu arada oylamayı unutmuşum.

Birkaç filmde yönetmen asistanlığı ve görsel efekt konusunda çalışan Eric Gravel’in bu, senaryosunu yazıp yönettiği kariyerindeki henüz ikinci filmi. Fakat kağıt üzerinde acemi gibi gözüken Gravel öyle bir iş çıkarmış ki; başrol oyuncusu kadının zamana karşı yarışını ve çaresizliğini izleyici olarak biz de hissediyoruz ve ister istemez geriliyoruz. Bunu yaparken kesinlikle ajitasyondan uzak duran yönetmeni böyle mükemmel bir yapım ortaya koyduğu için tebrik etmek lazım.

Bu arada filmlerinde yoksulluk, barınma ve işçi hakları gibi sosyal konuları işleyen İngiliz yönetmen Kenneth Loach esintilerini sezdiğimi belirtmek isterim.

Sürekli bir koşuşturma içinde geçen film izleyiciyi hiç sıkmıyor. Duygular tam dozunda yaşatılıyor. Ailece izlenebilecek güzel bir yapım.