Komşum Totoro (1988)

Heidi izliyormuş gibi eğlendim. İki küçük afacanın hiç bir şeyden korkmaz halleri çok ilginçti. İzlerken korku filmleri gözümde canlandı. Acaba bu gözü katı kızları alıp bir korku filmine adapte etsek...
Sözün özü çığlık çığlığa koşuşan, enerjisi hiç bitmeyen, büyük göz yaşı damlalarıyla ağlayan, sıçrak hoplak cici kızlar. Doyumsuz dakikalar, ne zaman bittiğini anlayamadım bile. İçinizdeki çocuk ölmemişse bu filmi çok rahat izler, büyük zevk alırsınız. Şayet içinizdeki çocuk ölmüşse bu film, ilk dakikadan sıkıcı gelir.

Bu film izleyecek herkesin yüzüne gülümseme koyabilecek ve, hiç kuşkusuz, sizi en garip ve en fantastik bir yolculuğa çıkaracak bir film.

Filmde geçen hikaye kesinlikle bir çocuğun bağlantı kurabileceği bir hikaye hatta izlerken kendinizi 4 yaşındaymışsınız gibi hissettirecek bir hikaye. Film gerçekten insanlarla bağlantı kuruyor. İzlerken kendinizi huzurlu hissetmeniz bir yana filmdeki çizim çok güzeldi ve karakterler çok gerçekçi canlandırılmıştı. Miyazaki gerçekten çok güzel bir film yapmış. Hangi yaşta olursa olsun her insanın isteyeceği birçok şey filmde var. Bazı yerler var çok eğlenceli, bazı yerler var sizi biraz olsun bunalıma sokuyor. Film olay örgüsünden birazcık yetersiz kalsa da hikaye yeterince güzeldi.

Bunlar bir kenara, bu filmi bu kadar güzel yapan başka bir taraf ise hiç düşman karakterin/kötü adamın olmaması. Film sizi sadece mutlu hissettiriyor.