Baba (1972)

Sakın izlemeden ölmeyin

Mario Puzo'nun yazdığı romandan uyarlanan Suç-mafya filmlerinin babası. Başka bir film bu filmin yerini dolduramaz. Senaryonun işleyişi olsun filmi yöneteni olsun oyuncuları olsun diyaloglardaki sadeliği olsun ve tabi ki de bir tane bile boş sahnesinin olmamasıyla her şeyiyle mükemmeldi.

Al Pacino Mike Corleone olarak ve Marlon Brando Don Vito olarak bize New York'da bir mafya ailesinin başı olarak işlerin nasıl çalıştığı ile ilgili detaylı görüntüler veriyor ve kendi işlerinin başına geçebilmek için ne kadar şansları olduğunu gösteriyor, örneğin, narkotiğin işlerine zarar vereceğini ve başka sorunlar çıkaracağını düşünerek narkotiğe girmeyi reddediyorlar. Ama diğer yandan da bunun için nasıl fedakarlık yaptıklarını gösteriyor, yaşadıkları her gün son günleri olabilir...

Benim için filmin kalitesini, filmin içinde olan güzel şeylere odaklanmak yerine filmdeki kötü şeylere göre yargılamak çok daha kolay. Aşağı yukarı her filmde hoşlanmayacağınız bir şeyler vardır ama, şunu rahatlıkla söyleyebilirim, The Godfather'ın yerine hiç bir şeyi değişmem, hiç bir kötü tarafı yok ve gözümüze batacak kötü hiç bir şeyi yok. Bu yüzden 10/10.

Bu film ''niye daha önce izlemedim'' dedirten filmlerin arasında. Filmde geçen tüm aktörlerin oyunculuğu birbirinden güzel. Nino Rota'nun soundtrack'i ayrıca akıllarda kalıcı, her duyduğumda filmlerden parçalar aklıma geliyor. Filmdeki kumpaslar 10/10 alabilmek için kusursuz olmalı, ve öylede, tahmin edilmekten kilometrelerce uzakta.

Ölümlerin hemen meydana gelmesi yeterince şok edici. Çok farklı olaylar oluyor ve filmde geçen her dakika, başka bir kusursuz sahne.

İzleyen kişi ne kadar mafya-tip film sevmiyorsa sevmesin bu filmi sonuna kadar izlemek isteyecektir, adeta izleyen kişi bir sonraki adım ne olacak diye ekrana yapışıyor. Aile, sadakât, aç gözlülük, ilişkiler ve gerçek hayat... Bu mükemmel karışım ve artistik tarzı filmi unutulmaz derecede mükemmel yapıyor.

Kült kelimesi sanki bu film için icad edilmiş filmi izledikten sonra ne demek istediğimi anlarsınız marlon brando'nun ağzına pamuk koymayı redderek tamamen doğal oyunculuğuyla o sesi çıkarmasıda ayrıca takdir edilmesi gerekir serinin en iyi filmi olduğunuda söylemeliyim