Marty (1955)

Televizyonun altın çağında, Paddy Chayefsky, Marty'yi bir televizyon oyunu olarak yazdı. Bekar bir kasabın sıradan yaşamına odaklanan oyun dikkate değer bir başarı kazandı. Daha sonra Chayefsky, senaryoyu sinemaya uyarladı ve başrolü Ernest Borgnine canlandırdı. Bu noktadan sonra Marty Pilletti, mutluluğu 1950'lerin ortalarındaki uyum ve uzlaşma kalıplarının dışında yakalamak için bir motivasyon kaynağı haline geldi.

"İsimsiz bir kahramanın aşk hikâyesi!" olarak nitelendirilen Marty, İtalyan tipi baskın kadın karakterine sahip annesiyle birlikte yaşayan bir adamı anlatan öyküsüyle izleyicileri etkiledi. En iyi arkadaşı Angie'yle (Joe Mantell) beraber kendisine uygun birilerini arayıp duran Marty, Clara'yla (Betsy Blair) tanışır ve kısa süre içinde flört etmeye başlarlar. Angie derhal kıskançlığa kapılır ve Bayan Pilletti (Esther Minciotti) terk edilmişlik bunalımları yaşayarak meseleyi daha da karmaşık hale getirir ama Marty sonunda Clara'nın peşinden gider çünkü onu sevmektedir.

Bu şekilde anlatıldığında Marty, sıkıcı bir film izlenimi veriyor; ama dönemin, özellikle de aile içi huzura dair savaş sonrası nevrozların portresini çizen film, içerdiği sosyolojik değerle zenginleşir. Döneme egemen olan kültürel yapı bir tarafa, yalnız insanların aşk ve onaylanma arayışı içerisinde verdikleri mücadele bile tek başına güçlü bir tema kuşkusuz. Filme sürükleyicilik katan bu motif, aynı zamanda birbirinin aynı ama yine de güzel olan gündelik hayata bir övgü niteliğinde. | Gönderen: neco_z